Inteligentny wzrost, czyli dlaczego rozwój smart cities jest konieczny?
W ostatnich latach zauważalna jest tendencja wzrostowa, jeśli chodzi o liczbę ludności w ośrodkach miejskich. Szacuje się, że za kilkadziesiąt lat ponad ⅔ ludzi na ziemi będzie mieszkało w miastach. W tym kontekście ważne jest, by zapewnić jak najlepszy rozwój terenów zurbanizowanych. Nieoceniona może tu okazać się koncepcja smart city, która może zapewnić odpowiednie warunki do życia.
Powiększająca się liczba ludności w miastach w pewnym momencie może okazać się problemem i doprowadzić nawet do kryzysu gospodarczego. By temu zapobiec, konieczne jest odpowiednio wczesne wdrożenie odpowiednich działań, zapewniających zrównoważony rozwój – jeden z głównych postulatów koncepcji smart city. W 2013 r. Światowa Organizacja Zdrowia oszacowała, że do 2050 r. liczba ludności na świecie się podwoi, a nawet do 70 proc. całej populacji mieszkać będzie w miastach. Wobec takiej wizji odpowiednie działania należy zapoczątkować jak najszybciej. Na horyzoncie widnieje bowiem widmo problemów z zanieczyszczeniem środowiska spowodowanym m.in. zwiększeniem ilości produkowanych odpadów, czy też z podziałami społecznymi, prowadzącymi nawet do segregacji.
W Europie sytuacja nie wygląda aż tak źle. Choć koncepcja smart city swoje początki ma dużo wcześniej, to w okolicach 2010 r. znacznie przyspieszyła, zyskując na popularności. Europejskie miasta coraz chętniej wdrażały projekty związane z koncepcją smart city i miały w tym wsparcie Unii Europejskiej. Zdaniem Komisji Europejskiej inteligentny wzrost jest tym, co może doprowadzić do zrównoważonego rozwoju. W 2011 r. na obszarze Unii Europejskiej 240 z 468 miast powyżej 100 tys. mieszkańców posiadało przynajmniej jedną cechę, która pozwalała określić je mianem miasta inteligentnego. Ta koncepcja zyskuje jednak także poza Unią. Rok później na całym świecie zrealizowano 143 projekty z zakresu koncepcji inteligentnego wzrostu.
O zwiększającym się zainteresowaniu ideą smart city świadczy też to, że stała się ona jednym z ważniejszych tematów debaty akademickiej. A przecież rozwój inteligentnych miast uzależniony jest w dużej mierze od rozwoju badań i nauki. W połączeniu z odpowiednim zarządzaniem, może to zaowocować uniknięciem wielu problemów związanych ze zwiększaniem się liczby ludności w miejskich ośrodkach. Takie myślenie jest widoczne w Europie. W 2010 roku Komisja Europejska przyjęła “Strategię Europa 2020 – Strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu”. Zakładała ona długoterminowe cele związane z inteligentnym rozwojem, w tym właśnie zrównoważoną gospodarkę i zapewnienie miejsc pracy. Strategia była odpowiedzią na światowy kryzys z pierwszej dekady XXI w., kiedy państwowe gospodarki mocno ucierpiały, zaburzając wieloletnie strategie. W dokumencie wskazano słabe punkty Unii Europejskiej: niski wskaźnik zatrudnienia, starzejące się społeczeństwo i niska średnia stopa wzrostu w porównaniu z największymi partnerami gospodarczymi. Wtedy właśnie zapadła decyzja o konieczności podążania w kierunku idei smart city – inteligentnego, zrównoważonego rozwoju, który sprzyja włączeniu społecznemu.
Źródła:
Grzegorz Masik, Dominika Studzińska “Ewolucja koncepcji i badania miasta inteligentnego”
Katarzyna Konopka, “Propozycja wykorzystania wybranych rozwiązań Smart City na przykładzie osiedla wielorodzinnego”
Matylda Wdowiarz-Bilska, “Od miasta naukowego do Smart City”
“Strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu” przyjęta przez Komisję Europejską w 2010 r.