Zmarł wybitny chirurg z Torunia
Z wielkim żalem informujemy, że wczoraj zmarł profesor Waldemar Jędrzejczyk, nestor chirurgii polskiej i wybitny naukowiec. Był cenionym lekarzem, wieloletnim ordynatorem oddziału chirurgii w Szpitalu Wojewódzkim w Toruniu, wykładowcą uniwersyteckim oraz autorem licznych prac naukowych. Jego zaangażowanie w działalność naukową i społeczną trwało niemalże do ostatnich dni jego życia.
Profesor dr hab. n. med. Waldemar Jędrzejczyk urodził się w 1933 roku w Skarżysku-Kamiennej. Ukończył maturę w 1951 roku w swoim rodzinnym mieście. Dyplom lekarza otrzymał w 1958 roku na Akademii Medycznej w Białymstoku. Jego kariera naukowa rozwijała się dynamicznie, uzyskując stopnie doktora nauk medycznych na Akademii Medycznej w Gdańsku w 1969 roku oraz doktora habilitowanego na Akademii Medycznej w Poznaniu w 1977 roku.
Profesor Jędrzejczyk pełnił funkcję kierownika Katedry i Kliniki Chirurgii Ogólnej i Gastroenterologicznej i Onkologicznej Akademii Medycznej w Bydgoszczy z siedzibą w Toruniu. Dzięki Jego zaangażowaniu, 32 asystentów zdobyło drugi stopień specjalizacji. W 1990 roku otrzymał stanowisko profesora nadzwyczajnego, a w 1996 roku profesora zwyczajnego. W 1992 roku odebrał profesurę tytularną z rąk ówczesnego Prezydenta Lecha Wałęsy.
Po przejściu na emeryturę w 2003 roku, profesor Jędrzejczyk nadal aktywnie uczestniczył w działalności akademickiej. Od 2004 roku prowadził zajęcia na Wydziale Biologii i Ochrony Środowiska Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Ponadto, pracował na etacie profesora w Kujawskiej Szkole Wyższej we Włocławku. Mimo przekroczenia 82. roku życia, profesor Jędrzejczyk kontynuował praktykę chirurgiczną, spędzając ostatnie lata swojej kariery zawodowej w Szpitalu Powiatowym w Aleksandrowie Kujawskim.
Był wybitnym mentorem, pełniącym rolę promotora 17 prac doktorskich i opiekuna trzech prac habilitacyjnych. Jeden z jego byłych asystentów osiągnął tytuł profesora tytularnego w dziedzinie chirurgii, co świadczy o ogromnym wpływie profesora Jędrzejczyka na rozwój naukowy swoich podopiecznych.
Dorobek naukowy profesora obejmuje ponad 300 publikacji naukowych, w tym 7 książek. Jego badania skupiały się przede wszystkim na zagadnieniach związanych z gastroenterologią w chirurgii. Wynikiem tych badań były między innymi praca doktorska pt. „Leczenie zespołu poresekcyjnego po operacjach żołądka sposobem Billroth II i Rydygiera z powodu choroby wrzodowej” oraz habilitacyjna zatytułowana „Śluzówkowa antrektomia Kirka w modyfikacji własnej w leczeniu choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy”. Ponadto, opublikował wiele artykułów na temat tych zagadnień w polskich i zagranicznych czasopismach.