Upamiętniono honorowych obywateli Torunia
Przełom listopada i grudnia to czas, w którym przypadają rocznice śmierci dwojga zasłużonych dla Torunia obywateli – śp. Wandy Szuman i śp. o. Władysława Wołoszyna. Z tej okazji ich groby na cmentarzu św. Jerzego odwiedził zastępca prezydenta Torunia Paweł Gulewski.
Wczoraj minęła 2. rocznica śmierci ojca Władysława Wołoszyna. Był duszpasterzem akademickim w Toruniu w latach 1963-1988, inicjatorem stworzenia wokół kościoła św. Ducha ośrodka intelektualnego, skupiającego środowisko osób zaangażowanych w ruch „Solidarności” i proces przemian demokratycznych w Polsce. Stał się niekwestionowanym przywódcą duchowym kilku generacji torunian. Organizowane przez niego spotkania z największymi autorytetami – zapraszanymi do Torunia intelektualistami, uczonymi, duchownymi, ludźmi sztuki, politykami, pisarzami i dziennikarzami – były miejscem twórczych debat i kształtowania osobowości w środowisku opozycji komunistycznej. Za jego czasów w Toruniu gościli m.in. Karol Wojtyła, Jerzy Turowicz, Józef Tischner, Władysław Hasior, Stefan Kisielewski, Jan Twardowski.
Natomiast w piątek 1 grudnia przypada 29. rocznica śmierci Wandy Szuman, nestorki toruńskiej pedagogiki i pionierki rehabilitacji osób niepełnosprawnych przez sztukę. Córka znanego toruńskiego lekarza i działacza społecznego Leona Szumana, urodziła się 3 kwietnia 1890 r. Była założycielką toruńskiego PCK, działała na rzecz stworzenia systemu opieki nad sierotami oraz kształcenia nauczycieli języka polskiego, wychowawczyń dla ochronek, żłobków i przedszkoli. Prowadziła badania naukowe nad rozwojem sierot i dzieci chowanych w izolacji. Po wojnie wróciła do Torunia z przymusowego wysiedlenia i rozpoczęła pracę w Liceum Wychowawczyń Przedszkoli i Pogotowiu Opiekuńczym. W 1952 r. przeszła na emeryturę, lecz nie przerwała pracy naukowej i badawczej. Wprowadziła do polskiej pedagogiki nowe metody i kierunki. Zajmowała się dziećmi niepełnosprawnymi, niewidomymi i głuchymi. W latach 70. upowszechniła prekursorską wówczas metodę rehabilitacji osób niepełnosprawnych poprzez pracę artystyczną.